Close cappuccino encounter of the first kind

Eindelijk is het gelukt. Een pakje nescafe cappuccino pads in mijn bezit! Een verslag in beeld en tekst door uw verslaggever!



Het begon de afgelopen weken met vage radioreclame's en berichten uit het roddelcircuit. Ze zouden er eindelijk zijn: cappuccino pads. Op mijn wekelijkse boodschappen avond was het vak telkens leeg. Maar er was een vak, dus er was hoop.
Afgelopen zaterdag overhandigde mijn vriendin mij eindelijk een pakje met de pads.



Voor 1 kopje cappuccino heb je 2 zakjes nodig: een zakje topping en een zakje met een coffee pad. De topping doe je in een beker. En de koffie pad in de "Café crème machine" . Ze durven het woord senseo niet in de mond te nemen, dat is namelijk van de concurrent. De machine gaat aan, en halverwege het bereidingsproces begin je met roeren. Een stukje handwerk dus voor je kopje koffie.



Het resultaat: een gladde cappuccino. Mijn vriendin is in huis de expert. Haar recensie: "mmm lekker!" (maar dat kwam waarschijnlijk omdat ze koffie kreeg zonder dat ze ervoor hoefde te zeuren ;)) "Wel een beetje zoet, misschien teveel topping. Of eigenlijk teveel kaneel en caccao in de topping. Of de koffie had wat zwaarder mogen zijn". "Eigenlijk wordt je er ook wel een beetje misselijk van..."



Kortom wel lekker, maar niet perfect. Gelukkig valt er over smaak te twisten. Misschien moeten ze de topping apart op de markt brengen zodat je het zelf kunt mengen met de koffie smaak naar keuze (dark, regular, mild of decaf). Ik ben heel erg benieuwd naar de bevindingen van andere mensen.