Vandaag een verhaal met een moraal waar ik laatst aan moest denken toen ik een discussie had met een collega. Waar ik het precies gehoord heb weet ik niet meer. Ik heb het in ieder geval niet zelf verzonnen.
Het verhaal begint met Jaap. Jaap is op wereldreis. Hij heeft al flink veel van de wereld gezien en op zijn reis komt hij langs een klein dorp in de bergen. In dat kleine dorp zijn ze helemaal door het dolle heen. Zelden hebben ze contact met mensen buiten het dorp, zelf komen ze amper het dorp uit. En het is helemaal zeldzaam dat er iemand van buitenaf het dorp binnenkomt. De dorpelingen zijn ontzettend gastvrij en geven een groot feest ter ere van de komst van Jaap.
De volgende morgen als Jaap zijn roes heeft uitgeslapen gaat hij eens rondwandelen in het dorp. Hij komt langs een akker vol met graan wat allang ge-oogst had moeten worden. Jaap vraagt aan een dorpeling: "Waarom is dat graan nog niet ge-oogst?". "Nou", zegt de dorpeling. "In dat akker zit een monster, niemand van ons durft er meer in."
Jaap, nog helemaal dankbaar voor de gastvrijheid besluit het probleem op te lossen. Hij loopt het maaiveld in op zoek naar het monster. Wat blijkt: er zit geen monster, er groeit gewoon een grote pompoen. Jaap pakt een stok en slaat de pompen kapot. Zelfvoldaan stapt hij met de stukken het akker af. Trots laat hij het zien aan de dorpelingen: "Ik heb het monster verslagen!". Direct wordt hij aangevallen door alle dorpelingen en vermoord. Iemand die dat monster heeft kunnen verslaan moet zelf nog wel nog een groter monster zijn!
De volgende dag komt Jasper aan in het dorp, ook voor hem wordt een groot feest gegeven. Mede voor zijn komst. Het ritueel herhaalt zich: ook hem wordt het verhaal van het monster verteld. Hij loopt het akker in en ziet daar ook de pompoenen. Hij loopt het akker weer uit en verteld de dorpelingen wat hij gezien heeft. Hij stelt voor om samen het monster te verdrijven. Samen met een paar dappere dorpelingen pakt hij stokken en lopen het akker in. Daar aangekomen slaan ze samen de pompoenen kapot. Als ze eenmaal het veld uitkomen, gaat het nieuws als een lopen vuurtje rond. Al snel is Jasper de held van het dorp en wordt er wederoom een feest gegeven. En de dorpelingen? die zijn niet meer bang voor deze monsters!
Moraal van het verhaal: met welke goede bedoelingen je je hulp en advies ook geeft, als je geen rekening houdt met de omstandigheden en de manier waarop je het brengt heeft het geen enkel effect, behalve dat je je eigen geloofwaardigheid in gevaar brengt.
maandag, januari 30, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Dat is een hele mooie...
Een reactie posten