Afgelopen zomer was ik er helemaal klaar mee. Ik wil geen half-autistische computernerd meer zijn. Ik wil een echte man zijn. Te lang heb ik me er bij neergelegd dat ik nu eenmaal slecht tegen veranderingen kan, geen gevoel voor muziek heb, 2 linkerhanden heb en snel heimwee krijg. Maar ik heb besloten om me niet meer uit het veld te laten slaan en er eindelijk eens verandering in te brengen. Ik nader snel de 30 en een 30 jarige half-autistische computernerd is alleen grappig in films.
Dus de afgelopen weken ben ik op pad geweest naar China (terwijl ik een hele moeilijke eter ben), ben ik gewonnen met piano spelen (en ben samen met mijn vrouw gaan salsadansen) en heb ik de keukenvloer betegelt. En wat grappig is: een tegelvloer maakt meer invloed dan welke promotie of wat dan ook. Maar gisteren heb ik een grote stap gemaakt op weg naar echte mannelijkheid. Ik ben namelijk wezen voetballen!
Al jaren roep ik dat ik weer wil voetballen. Alleen niemand wil met me mee. Afgelopen zomer sprak ik tijdens de straatbarbaque een aantal mensen die voetballen in Eindhoven en ik kon een keer meetrainen. En dat was gisteravond. Samen met 20 andere "oudere" mannen hobbelde ik over het veld. Ongeveer een kwartier, toen was ik helemaal leeg. En nu ik spierpijn. Noem een spier en ik heb er pijn. Als het makkelijk is zou het natuurlijk ook geen uitdaging zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Hey Hans,
Wat mooi om te lezen (hoewel ik je niet autistisch vind en ik geloof dat je 2 rechterhanden hebt ;-)). Hoe bevalt je nieuwe functie? En waarom sta je op het dakterras??
Een reactie posten