Second life

Sommige mensen verdenk je ervan dat ze geen hartslag meer hebben, maar een ledje die knippert op het ritme van het inkomend netwerkverkeer. En dat wanneer de verbinding wegvalt hun leven er ook mee stopt. Mensen die hun leven online leven. No line, no life. Dat mensen het internet gebruiken om met elkaar in contact te komen was mij natuurlijk bekend. Toch schrok ik een beetje toen ik gisteren op de televisie een reportage zag over Second life.



In de reportage maken we kennis met een man. Een fervent speler van het spel Second life. Een spel voor volwassenen. Je kunt jezelf vormgeven en je bewegen in een virtuele 3D wereld, vol andere volwassenen. Het spel bevat een echte economie, waar je met echte dollars munten kunt kopen. Het bevat ook mogelijkheden tot interactie: praten, spelen, zwemmen, vliegen en ook seks.

De man die we volgen gaat elke avond virtueel vreemd. En zijn eigen vrouw? Die zit op haar eigen PC in haar eigen virtuele wereld. Een ander spel. Ze moedigt haar man aan een ontmoeting te regelen met zijn vriendin uit het spel. Na alle moed bijeen geraapt te hebben belt hij haar als een verlegen puber op. En maakt een afspraak.



De reportage makers gaan mee op reis en filmen de ontmoeting. Ze filmen ook de "morning after". Er is iets gebeurd, ze hebben een geheimpje. De man ziet er verdrietig uit. Hij geeft aan zijn vrouw te missen en het idee te hebben dat hij haar te weinig aandacht heeft gegeven. De ontmoeting is hem erg tegengevallen. Terug in Nederland valt hij zijn vrouw in de armen. Zijn vrouw vangt hem liefdevol op. Zij stuurde een man met een heftige fantasie op reis en kreeg een mak schoothondje terug.

Wat virtueel is, moet virtueel blijven.

De reportage is online te zien en wordt zaterdag 4 maart herhaald op Net 1 om 14:20: http://www.vpro.nl/programma/detoekomst/afleveringen/27029984/